بزرگترین مرکز دانلود آهنگ سریال ها و تیتراژهای تلویزیونی

این سایت بزرگترین مرکز دانلود آهنگ برنامه ها و سریال های تلویزیون است

بزرگترین مرکز دانلود آهنگ سریال ها و تیتراژهای تلویزیونی

این سایت بزرگترین مرکز دانلود آهنگ برنامه ها و سریال های تلویزیون است

دلنوشته

با سلام

چند وقتی هست که میبینید سایت کم کم به روز میشه این مساله چند دلیل داره.

اول اینکه من مثل قدیما وقت ندارم دوم اینکه تلویزیون هم خیلی غیر فعال شده و برنامه های جدید کم میذاره و سوم اینکه من کلا ترجیح میدم بیشتر از قدیما براتون بذارم تا از جدیدا دلم میخواد شما رو ببرم به گذشته تا یادمون نره یادمون نره که چه خاطرات خوشی داشتیم نه اینکه الان چیزای خوب کم شده باشه ولی حداقل اینه که برای من هیچی مثل قدیمیش نمیشه مثلا بین کارتونا هیچی ملوان زبل نمیشه خانواده دکتر ارنست نمیشه - حنا نمیشه - نل نمیشه بچه های کوه آلپ نمیشه هایدی نمیشه ... اصلا میدونید همه چی قدیمیش خوبه آدمام قدیمیاشون خوبن , با معرفتن زندگیم قدیما خوب بود الان که بزرگ شدیم درگیر شدیم هیچی از زندگی نمیفهمیم همش داریم میریم جلو اما فقط فکز میکنیم داریم میریم جلو شاید داریم برمیگردیم شاید فقط داریم تلاش میکنیم اما برای چی برای خوشبختی یا برای زنده موندن میدونم که همه میگن بی پول نمیشه خوشبخت شد حتی ممکنه خود منم یه وقتایی بگم اما باید قبول کرد که این پول خیلی چیز کثیفیه هممونو از هم دور کرده حالا بگذریم از این حرفهای تکراری و خسته کننده که همه همیشه باهاش درگیریم و چاره ای هم به جز ادامه دادن نداریم.

میدونم که این سایت شاید به نظر خیلیا جای این حرفها نباشه اما خوب مسلما دوستانی که از اوایل با من بودن میدونن که من نمیتونم ننویسم من به همین نوشتنا زندم پس منو ببخشید اگه خسته میشید.

تا حالا خیلی وقتا شده که از کار کردن روی این سایت خسته شدم ولی اول از همه با خودم گفتم شاید این سایت یه خاطره ای رو برای کسی زنده کرده باشه شاید کسی لبخندی زده یا اشکی ریخته به یاد گذشته ها به یاد چیزا یا کسایی که بودنو نیستن و اینجا بهانه ای شد تا به یاد بیان.

این برای من کافیه .

و دوم اینکه همیشه نظراتی که دوستان و همراهان همیشگی من و این سایت میذاشتن بهم امید میداده و میدونستم که هستن کسانیکه مثل من هستند و اینجا براشون اهمیت داره پس به خودم گفتم باید ادامه داد حتی تا زمانیکه بدونی 1 نفر هست که خوشحال میشه.

به هر حال اینم یکی از اون دلنوشته های همیشگی من بود که نوشتم فقط نوشتم و الان حس خوبی دارم.

دوستدار همه شما

میلاد

یا حق و به امید حق.

میلاد جمعه 13 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 01:08 ب.ظ

نظرات 3 + ارسال نظر

آشنا یکشنبه 7 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 12:56 ق.ظ

چیزی که باعث لبخند یا اشکی میشه که به خاطر خاطره های قشنگی که داریم رو لبمون میشینه یا گونه مونو خیس میکنه خیلی با ارزشه
ممنون

من هم ممنونم از شما به خاطر اینکه همراه من و این سایت هستید.

سارا دوشنبه 10 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 10:22 ق.ظ

سلام من امروز واسه اولین بار نوشته هاتونو خوندم دلم خیلی گرفت دا ره اشکم در میاد میدونید من فقط به هوای سایت شماس که دارم زندگی میکنم یعنی میدونید آقا میلاد من هیچ دلیل و امیدی برای زندگی کردن ندارم ولی نمیدونم چرا هنوز زندم واسه همین وقتی جواب نظرمامو نمیدین خیلی ناراحت میشم نمیخوام بگم حتما همیشه جوابمو بدین هر وقت دیدین نظراتم جواب لازم داره جواب بدین این درد دل کردنا دردی از من دوا نمیکنه نوشته های شما به من جرات داد که منم بنویسم البته خیلی ازتون معذرت میخوام حرفای من اصلا ربطی به سایت شما نداشت خسته نباشید ممنون

سلام
من فقط همونطوریکه همیشه گفتم میخوام بگم خوشحالم
خوشحالم به خاطر اینکه میبینم این سایت و زحماتیکه براش کشیدم بی فایده نبوده چون حالا میدونم که توی این مدت یکی دوسال حداقل به یک نفر کمک کرده و همین برای من کافیه و بزرگترین پاداشیه که میتونستم از خدا بگیرم .
مطمئن باشید من هم از اینکه سایتم همچین کاربرایی داره خوشحالم و به خودم میبالم و خدا رو شکر میکنم.
اما در مورد پاسخ به نظرات باید بگم من واقعا با تمام وجودم سعی میکنم به همه احترام بذارم و جواب همه نظرات رو بدم اما اگر باز هم جوابی داده نمیشه یا به خاطر اینه که واقعا جواب خاصی نداره و یا اینکه من به علت مشغله هایی که این روزها دارم نمیرسم جواب بدم که به هر حال من شرمندم.
یا حق.

سارا دوشنبه 10 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 05:48 ب.ظ

سلام خیلی آقایی واقعا خسته نباشی خیلی ممنون

خواهش میکنم
انشاالله موفق باشید

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)

نام

ایمیل

آدرس وبسایت